چگونه بگویم که تلخم؟!

چای...

استکانی چای را می‌مانم

که دست‌هایی نامریی

تو را چون شکر در من حل می‌کند

همواره و آرام و آرام و آرام و آرام

از سفیدی شکر نشانی نیست

حالا...

                      چگونه بگویم که تلخم؟!

به راه عقل برفتند سعدیا بسیار/که ره به عالم دیوانگان ندانستند!

سلام...

  این دل نوشته ها قطره هایی از دریای بیکران ذهن و زمان اند دلنوشته هایی ساده...

        و گاهی زندگی همین حرف های ساده است.

من این حروف نوشتم چنان که غیر نداند

تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی

                 چنان بخوان که..........!!